2008 haziranin uzerinden iki yil gecmis. 365 kere iki. 700 den fazla gun. bissuru saat. icimden bi kac milyona kadar hic uyumadan saysam mesela hayatim boyle gecmis olurdu.
iki yil gecmis. iki yil yasanmis gibi degil, hatiralari biri bir ignenin icine koyup beynime enjekte etmis, bu sabah uyaninca yerlestirmis gibi. her an her an geri donup devam edebilirmisim gibi, o kadar net hatirliyorum anlari, kadar yakin ki. bittiklerine inanmiyorum. hayata da inanmiyorum. dunyaya da inanmiyorum zaten. her sey kocman bir truman show. ispatlayamazsin.
hatalarimdan pisman olmayacagimi dusunuyorum, cunku cok pismanligim olsa da o kadar da uzgun hissetmiyorum bu konuda, demek ki ileride hata yaptigimda yasa devam ediyor, e o zaan rahat olmakta hakliyim. bence. bu gelecekte uzulmeyecegim anlamina gelmiyor. simdiden endiselenmek manasiz anlamina geliyor.
sizce de oyle degil mi
insanlarin katman katman olduklarini- bir sekilde dusunuyorum. ama o sekilde degil. mesela bi katmanda -diyeim ki ustlerde bi yerde- dinledigi muzigi umursuyoruz karsimizdakinin, bi sonrakinde hic onemli degil, inanclarini onemsiyoruz, bi sonrakinde farkindaligini. bunlarin yeri degisebilir tabi. yani siyasetten dine her konuda anlasip sonra estetik zevkleri uymadi diye birbirinden hoslanmayan insanlar (sanirim) olabilir. zaten maymunlar ve shakespeare varken daha fazla konusmasam iyi olur. sonucta insanlar sogana benzerler.
yaz geldi. bi yil daha bitirmeyi basardim. eksik ve fazlalarla bittim. biraktiklarim, kopardiklarim ve fark etmediklerim oldu. aslinda dusununce, hic bir seyin olusunu hic bir zaman fark etmedim. bakalim ne olmusuz. zaman en iyi aynadir gibi bi atasozu yoksa artik olmali. anonim diyebilirsiniz soyleyenine de.
ben galiba buyuyunce super olucam lan, en birinci filan olucam. yalniz en birinci diyince, denklemdeki sabit hep asosyal kalicak, belirteyim. heycan yapmayin. prenses bianca falan olmas benden. optm kib bay.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder