12 Eylül 2009 Cumartesi

i find it hard to tell you, i find it hard to take

yazilarimin dusen kalitesi gittikce tiksindiriyor beni. Amerika'da anadilimden uzak bir yil gecirdigim bahanesine siginip, temize cikmaya calisiyorum. bu isler duzelmesse laptop u kirmam yakindir. sonra bir de olen yazma kabiliyetimle birlikte onun yasini tutmak zorunda kalirim




su anda bilumum arkadaslarim internet uzerinden duygu somurusu yapiyorum. Okul acilinca eski tayfamin hepsi birlikte olacaklar, bense ayri, bir kenarda bilmedigim tanimadigim bir sinifta, yalniz...nasil, iyi bir emrah imitasyonu yapiyorum degil mi? bence de. arkadaslarim yiyor u? pekala yalayip yutuyorlar, sikayetci degilim. okulun ilk gunu ilgi ihtimam istiyorum


su siralar okumam yazmam gerekek ama tik yok beyinde. butun yazi yatarak geciren tirtil gibiyim? yoksa karinca miydi? neyse.

bu arada adi-bende-kalsin -bir-kimse gittikce sinirlerimi daha cok bozuyor. neyse bakicaz artik.

Hiç yorum yok: