11 Şubat 2010 Perşembe

alem got olmus

boyle cok durust olsam, icten ice konussam, icimi dokerdim suraya ya. bir suru dunyevi (!) sorunum var mesela onari filan anlatiyim (su parantez ici unlem de kasinti bi noktalama isaretiymis yaa) boyle boyle yumru yumru can sikintilarim var her biri nur topu gibim masallah. mesela ben erkekleri cok yanlis anliyorum olum. cidden yanlis anliyorum anlayamiyorum daha dogrusu, is kendime gelince anlayamiyorum. yoksa baskalariyla ilgili oldu mu sup diye uzman kesilirim, ama  etrafimdaki bir adamin hareketlerinin arkasindaki otivasyonu cozebilmis degilim. okuyup da gonul isi filan da sanmayin ya, oyle olsa yine bi guzeligi olur, yok cok sikici bi sekilde sadece ayni ortami paylastigim bir erkek evladin bana olan hislerini cozebilmis degilim. oyun mu oynamak istiyor, sevmiyor mu, hoslaniyor mu, kafam allak bullak ya.(bu ya nin yerinde aslinda bi minaaa koyiim vardi ama bu guzel blog yazilarimda ne derecede kufretmeliyim henuz bicemedim, siz anladiniz di mi beni)

kizlari anliyorum mesela, anliyorum da ne bokuma yariyor. hic. sevmiyorum lan ben kizlari, hepsi kasar amina koyiim.of icim karardi kari milleti yuzunden ya, bu nasil bir cadalozluk nasil bir cincin liktir. yuh lan. tiksiniyorum cinsdaslarimdan. (o da neyse)

yeter artik insanlar cok kilima gidiyorsunuz ya. lise bok gibi lan. sikayetim var amk. falan filan


neyse icimi booooyle akittiktan sonra baska bir noktaya deginmek istiyorummm


degineyim.

yazi yazmak yapabildigimi veya gelecekte yapabilecegimi dusundugum nadir seylerden. hatta isin komigi, yapmak istemedigim bir cok seyi neredeyse fazla kolayca yapabilecegimi biliyorum, ama mesela yazi yazmak, yapmak istedigim ve potansiyelim oldduguna inansam da, basarisiz olabilme ihtimalimin guclu oldugu seylerden biri. neyse ama iste, kucuklukten bi ozguven gelmis bu gune kadar ,yapabilirsin haydi filan. tabi o da bi yere kadar. yapamazsam sicicam yani, caba gostermeye filan baslamam lazim.  buna ragmen okuz gibi uyuyorum mesela surekli. yazma motivasyonu yok, bu hayvanlik canimi inanilmaz sikiyor. yazmiyorum, yazmadikca fisat kacirdigimi hissediyorum, moralim bozuluyor, kendime olan guvenim azaliyor, boyle pek sagliksiz  bir dongunun icinde yoyo misali bi asagi bi yukari inip cikiyoum. ayni sey, oyunculuk icin de gecerli, al sana ikinci idealim. o kadaaar uzun zamandir, aktif bi calismam yok ki, simdi boooyle sacma sapan insanlarin karsisinda sus pus filan kaliyorum. nedir bu benim kendimden cektigim ya? biri aban hemen bir doz cesaret midir bir sey asilasin abi. yok cesaret de degil, patavatsizlik, saygisizlik, yani olmuyor gitmiyor, insanlarin islerine karismayacak kadar tiksinmis hissediyorum, bu tiksintinin gitmesi icin bana bir sey lazim, elixir potion, ne varsa istiyorum.

lanet olsun iste dostum ya. boyleee ekran karsisinda kic buyutuyorum. ergen olmak sucks. hemde feci yani, basiniza vermesin boyle kotu blow joblari kimse.

opuyorum blog. pek bi durusttum pek bi doktum icimi. eger motive olursam da bizim mahallenin dedikodularini yazicam lan ilk. bu gece karar verdim, 4 yasimdan beri biriktirdigim herseyi kagida doksem, bestseller olur ulan. ev ev degil, kahvehaneyle kerane, restoranla cocuk yuvasi arasi bir yer. bidiklerimi anlatsam alem yikilir valla.

optum bai