kasim bitmis. dun geldim amerikadan, son baharin son gunu bu gun. gulumseyerek butun guzellikleri icime cektim bu gun. orasi ve burasi ice ice, kendi yoklugumdan emin olabiliyorum bir tek. o kadar uzun bir zamandir yokum ki ben, var oldugumu hatirlayamiyorum. binlerce kilometre katettim bir ucagin icinde vi her bir santimi dusler kadar agir.milyon tane nefesimin hepsi tek nefes, sikintinin hepsi ayni sikinti,ruyalarin hepsi ayni ruya, goz ucuyla suzdugum tek askim olum.
olmak ve olmek. olum. biri varken digeri yok. ve kollarina birakmak istemesemde kendimi onun, gozlerimi ondan alamiyorum. hep orda oldugunu bildigin bas rol gibi o, etrafimdakilere odaklanmaya calisirken ben.uzerinde saglamca durulacak bir kaya araken asinda, hep parmak uclarimda halatin ustunde yasiyorum.
